Wij zien het afscheid als een onderdeel van ons leven. En dat leven concentreerde zich rond ons fijne huis, aan de rand van een oude dorpskern. In alle eenvoud, dat is rijkdom voor ons. Afscheid met een ziel, noemen we dat.

We hebben het huis zelf gebouwd, met een mooie tuin eromheen en zijn er al  jaren zielsgelukkig. Dus, er is geen betere plek denkbaar voor een afscheid met intimi. We kijken uit over de tuin, zagen de koolmeesjes die bij ons broeden. We zagen bloeiende planten en wisten: Hier moet ons afscheid zijn.

Met een bakje koffie en iets lekkers en natuurlijk herinneringen ophalen met de kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden en buren. Zo hebben we altijd geleefd, dat vinden we fijn. En wat mensen nog kwijt willen, horen we dan wel!